An potest cupiditas finiri?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Quae cum essent dicta, discessimus. Duo Reges: constructio interrete. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Peccata paria. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.

Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
At certe gravius.
Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Habes undique expletam et perfectam, Torquate, formam honestatis, quae tota quattuor his virtutibus, quae a te quoque commemoratae sunt, continetur.

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Si id dicis, vicimus.
Cur id non ita fit?
Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a
Cyro extructum rogum pertulisset.

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media
omnia aut pleraque servantem vivere.

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

An potest cupiditas finiri?: Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Bork: At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?
Pollicetur certe.: Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Bork: Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Quia, cum a Zenone, inquam, hoc magnifice tamquam ex oraculo editur: Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est, et Quare?